Tokio
Tokio jest stolicą Japonii i jednym z największych miast świata. W samym Tokio mieszka ponad 8 mln ludności, a w aglomeracji ponad 12 mln osób. Dynamiczny rozwój Tokio i sąsiadujących z nim miast – Kawasaki i Jokohamy sprawił, że połączyły się one w jeden organizm miejski, tworząc najludniejszy obszar metropolitalny zamieszkany przez ponad 30 mln ludzi. Wschodnia część współczesnego Tokio nazywała się niegdyś Edo, co oznacza „ujście”. Odkrycia archeologiczne ujawniły, że obszar ten był zamieszkały już 2500 lat p.n.e. Pierwsze wzmianki o Edo, jako o niewielkiej osadzie rybackiej pochodzą z końca XII wieku. W XV wieku Ota Mochisuke przekształcił Edo w obronną siedzibę, a w XVI wieku Tokugawa Ieyasu wybudował tu zamek. Kiedy w 1603 Tokugawa mianował się szogunem, Edo stało się faktyczną stolicą Japonii, mimo że formalnie było nią miasto Kioto.
W XVIII wieku Edo było już największym miastem na świecie (1,4 mln ludności). W 1868 roku cesarz Japonii przeniósł swą siedzibę do Edo i nadał mu nazwę Tokio czyli wschodnia stolica. Pod względem architektonicznym Tokio jest ogromnie zróżnicowane, obok dzielnic z drapaczami chmur i szerokimi ciągami komunikacyjnymi występują dzielnice o gęstej, chaotycznej, niskiej zabudowie z wąskimi uliczkami. Centralną część miasta zajmuje pałac cesarski otoczony ogrodami, pozostałościami murów i dwiema fosami. Obok pałacu mieści się gmach parlamentu zbudowany w pierwszej połowie XX wieku. Do najsłynniejszych współczesnych gmachów należą: katedra tokijska ze strzelistymi wieżami, gmach World Trade Center i Teatr Narodowy. W słynnym parku Ueno, położonym na północ od centrum znajdują się świątynie, pagody i muzea.
W XVIII wieku Edo było już największym miastem na świecie (1,4 mln ludności). W 1868 roku cesarz Japonii przeniósł swą siedzibę do Edo i nadał mu nazwę Tokio czyli wschodnia stolica. Pod względem architektonicznym Tokio jest ogromnie zróżnicowane, obok dzielnic z drapaczami chmur i szerokimi ciągami komunikacyjnymi występują dzielnice o gęstej, chaotycznej, niskiej zabudowie z wąskimi uliczkami. Centralną część miasta zajmuje pałac cesarski otoczony ogrodami, pozostałościami murów i dwiema fosami. Obok pałacu mieści się gmach parlamentu zbudowany w pierwszej połowie XX wieku. Do najsłynniejszych współczesnych gmachów należą: katedra tokijska ze strzelistymi wieżami, gmach World Trade Center i Teatr Narodowy. W słynnym parku Ueno, położonym na północ od centrum znajdują się świątynie, pagody i muzea.
